مریم درّی ورنوسفادرانی؛ اردشیر سنائی؛ علیرضا سلطانی؛ کابک خبیری
چکیده
حرکت به سوی فضا بیشتر حاصل رقابت ابرقدرت‌های زمینی برای هژمونی سیاره‌ای بود. فضا، معیاری جدید برای تشخیص ارتقا قدرت و تخصیص اعتبار در جامعه‌ی جهانی به ارمغان آورد. اکتشافات و تکنولوژی‌های فضایی دو ابرقدرت، رقابت میان آن‌ها را شعله‌ورتر می‌ساخت. پرتاب اسپوتنیک 1 توسط شوروی آغاز کننده‌ی مسابقه فضایی بود. در نهایت هم ایالات متحده ...
بیشتر
حرکت به سوی فضا بیشتر حاصل رقابت ابرقدرت‌های زمینی برای هژمونی سیاره‌ای بود. فضا، معیاری جدید برای تشخیص ارتقا قدرت و تخصیص اعتبار در جامعه‌ی جهانی به ارمغان آورد. اکتشافات و تکنولوژی‌های فضایی دو ابرقدرت، رقابت میان آن‌ها را شعله‌ورتر می‌ساخت. پرتاب اسپوتنیک 1 توسط شوروی آغاز کننده‌ی مسابقه فضایی بود. در نهایت هم ایالات متحده با فرود بر روی ماه خود را پیروز مسابقه فضایی دانست. اما پس از آن نیز نه تنها رقابت میان این دو کشور پایان نیافت بلکه کشورهای دیگر همچون چین، هند، ژاپن و برخی کشورهای اروپایی را نیز به میدان فراخواند. از آغاز عصر فضا تا کنون نیز فعالیتهای نظامی بخش مهمی از اهداف قدرتها را در برگرفتند. سوال اصلی این است که فضا چگونه در تشدید رقابت میان قدرتها نقش داشته است. فرضیه این مقاله نیز معتقد است فضا با ایجاد شرایط و تسلیحات مدرن باعث تشدید رقابت بین‌المللی میان کشورها شده است. از منظر نئورئالیسم، فضا تبدیل به عرصهای جدید برای تشدید رقابت میان کشورها در عرصه نظامی و کسب پرستیژ شده است.
